Queenstown --> Wellington

Kia Ora,

Iedereen hartelijk bedankt voor jullie reacties. Had zelf niet in de gaten dat het zo bijzonder is. In Queenstown is het meer regel dan uitzondering dat je van een brug afspringt. Maar erg leuk om jullie reacties te lezen en sorry dat ik niet op jullie allemaal kan reageren.

Zondag 2 januari
Het leven gaat weer z’n gewone gangetje. Vanmorgen om 8 uur vertrokken richting Milford Sounds. Een van de mooiste plekken van Nieuw-Zeeland. Maar vanuit Queenstown is dit nog best een eind rijden. Rond half 3 aangekomen bij het ferrystation van waaruit we een boottocht gaan maken. Helaas werkt het weer ook deze keer weer niet mee. Waar we vanmorgen met een zonnetje vanuit Queenstown vertrokken zit het nu helemaal dicht en begint het te regen. Voor deze regio is dat heel normaal omdat het hier bijna altijd regent en een meter of 8 a 9 per jaar heel normaal is. Maar ja. Het uitzicht is toch mooier met een zonnetje. Hier een paar uur rondgevaren. Daarna weer een paar uur gereden om terug te komen in Te Anau. Hier brengen we de nacht door. En iedereen heeft hier een eigen kamer/cel voor zichzelf. Ongekende luxe. Een paar uur fatsoenslijk slapen :D

Maandag 3 januari
Lekker op tijd op vandaag. 6 uur vertrekken. Natuurlijk wel iemand die mist en omdat iedereen zijn eigen kamer heeft geen idee in welke kamer hij ligt. Maar das ook weer goed gekomen. Eerst een paar uur gereden richting Bluff. Van hieruit gaan we met de Ferry naar Stewart Island. Een eiland voor de zuidkust van Nieuw-Zeeland. We gaan maar met 16 van de 40 ofzo naar het eiland. Daar aangekomen blijkt het hostel vol te zitten en moeten we 6 mensen in een 10 persoons vakantiehuisje. Wat een ellende. Weer een kamer voor mezelf. Ga er dadelijk nog aan wennen. Maar goed. Hartstikke mooi hier. Het is vandaag zelfs zonnig. Samen met Andree, een Duitser die ik laatste weken al erg vaak ben tegen gekomen, fietsen gehuurd en per fiets dit eiland gaan verkennen. Het eiland is voor 85% natuurgebied en de rest is eigenlijk ook allemaal natuur. Hier is helemaal geen landbouw e.d. Er wonen dan ook maar 350 mensen hier op het eiland. En ook vandaag weer van het ene schitterde uitzicht naar het andere. Na het fietsen nog een paar uur langs de kust gewandeld. Daarna gegeten en zelf nog even naar de ondergaande zon wezen kijken.

Dinsdag 4 januari
Op tijd opgestaan voor de ferry naar het vastland. Vandaag weer een busdag met veel kilometers. Wel langs de zuidwestkust gereden. Dus heel veel mooie landschappen en fotomomentjes. Het weer valt vandaag ook weer mee. Tegen de avond aangekomen in Duneden. Een stad waar helemaal niks te beleven valt. Hoogtepunt hier is de steilste straat ter wereld. Op het steilste punt ga je iedere 2,86 meter een meter omhoog. Natuurlijk even naar boven gelopen. De straat is 300 meter ofzo.
Daarna hostel, eten en slapen.

Woensdag 5 januari
Voor de verandering weer eens op tijd opgestaan. Vandaag weer een dag met veel kilometers naar Mount Cook. Helaas is het weer omgeslagen vandaag en valt er onderweg maar weinig te zien. Aangekomen bij Mount Cook, ingecheckt in het hostel en met het grootste deel van de bus maar een film zitten kijken. Wel lekker maar erg jammer dat je de berg niet kunt zien van hieraf. Hebben we een keer een kamer met uitzicht. Daarna maar een 3D film bekeken van Mount Cook. Wel leuk maar toch niet zoals het zou moeten zijn.
De rest van de avond gegeten en aan een Trivia quiz meegedaan.

Donderdag 6 januari
Vanmorgen een beetje uitgeslapen. Mount Cook helaas nog in nevelen gehuld. Vandaag weer een kilometer dag richting Cristchurch. Op het eind van de middag hier aangekomen. Het weer is inmiddels opgeklaard en er staat weer eens een keer een lekker zonnetje. Met een paar collega backpackers dan ook maar wat door het centrum gaan lopen en de dagelijkse boodschappen doen. Christchurch is zwaar getroffen door een aardbeving een paar maanden geleden en nog een behoorlijke naschok op tweede kerstdag. Maar het zijn maar enkele panden waar hekken omheen staan of waar je schade kunt zien. Dus het lijkt allemaal nog wel redelijk mee te vallen. De aardbeving op 2e kerstdag had dezelfde sterkte als die in Haïti. Hier zijn zelfs niet eens gewonden gevallen. Kun je zien wat een verschil in bouwen er gebruikt word. De meeste panden met schade zijn ook 100 jaar oud ofzo.
Daarna gegeten, film gekeken en naar bed gegaan.

Vrijdag 7 januari
Vanmorgen weer begonnen met een paar uur bus zitten. Er zitten nog minder dan de helft van de mensen in de bus en de meeste zijn nieuw. Nog maar enkele bekenden. Dit omdat Christchurch voor de meeste mensen de eindbestemming is. Voor mij ook. Maar ik heb nog 2 weken dus ik ga proberen wat plekken die in het water gevallen zijn nog een keer te bezoeken. Maar de bestemming van vandaag, Kaikoura, ben ik nog niet geweest. Ook vandaag is het weer mooi weer. Rond de middag zijn we al aangekomen in Kaikoura. Na het inchecken heeft de bus chauffeur ons een eindje weggebracht zodat we een langs de kust terug kunnen lopen naar het stadje. Kaikoura is een baai waar 25 soorten walvissen voorkomen en een stuk of 700 dolfijnen leven en nog een heleboel Zeeleeuwen. De reden is omdat deze baai op plaatsen heel erg diep is en dus veel voedsel bevat voor deze dieren. Daarnaast prachtig blauwe zee en heel mooi om te zien met de bergen in de achtergrond. ’s Avond voelde ik me niet helemaal lekker. En ff gaan liggen, per ongeluk in slaap gevallen etc…

Zaterdag 8 januari
Vanmorgen om half 5 opgestaan. Maar met een goede reden. Zwemmen met dolfijnen. Eerst naar het bedrijf toe. Daar instructie en wetsuit gekregen. Toen een half uur met het bootje en daar mochten we met de dolfijnen gaan zwemmen. Helemaal te gek. Zeker een hoogtepunt van deze trip. De dusky dolfins (ras) waar we mee gezwommen hebben gaan 's nachts eten. En 's morgens als de zon opkomt, gaan ze socializen. Oftewel beetje spelen met andere dolfijnen of eventuele toeristen die voorbij komen zwemmen. Dolfijnen zijn heel nieuwsgierig, ze komen naar je toe. Maar om ze dan bij je te houden moet je rare geluidjes maken. Dat vinden ze interessant. Maar als ik bijvoorbeeld een rondje ga zwemmen dan doen zij dat ook. Willen ze even kijken wie dat het snelste kan. Ondanks de ietwat ruige zee vanmorgen, wat de hele tijd water in je snorkel betekent, echt heel gaaf om te doen. Het uur wat we gezwommen hebben was dan ook heel snel voorbij. Mijn nieuwe waterdichte camera doet het ook goed. Was de eerste test. Erg mooie onderwaterfoto's van dolfijnen.
Na het zwemmen weer een boel kilometers gemaakt en de weer de Ferry naar het Noordereiland genomen. Wil hier toch nog de Tongariro crossing gaan doen over een paar dagen. Deze was op de heenreis vanwege het weer afgelast. Maar iedereen is er zo enthousiast over en ik heb nog anderhalve week tijd dus ga weer die kant op.

Zondag 9 januari
Drukke dag. Helemaal niks gedaan wat het vermelden waard is. En dit verslagje en de foto’s op internet gezet.

Dat was het weer voor deze week. Nog minder dan een maandje en dan ben ik weer thuis. Wat vliegt de tijd toch.

Groeten Erik