De laatste

Sà Wàt Dee Kráp oftewel hallo,

Donderdag 28 januari (vervolg)

Na het verslagje geplaatst te hebben heb ik medereiziger Will maar eens uit zijn bed gehaald. Will is al wat ouder en gaat af en toe ff liggen. Ik had m al een paar uur niet door de lobbie van het hotel zien lopen en was bang dat hij in slaap gevallen was. Dat had ik dus goed gedacht.
Half uurtje later met zijn tweeën dan toch maar op pad gegaan voor het avondeten. Tuk tuk je genomen en naar een adresje van Will gegaan. Was de gelegenheid alleen overdag open. Nou ja, paar deuren verderop waren ze wel open en hier hebben we dan ook heerlijk Thai gegeten. Het begint me echt op te vallen hoe armzaliger de plaats er uit zien, hoe beter het eten is. Na deze maaltijd besloten om samen nog even wat te gaan drinken. Is tenslotte mijn laatste avond in Chiang Mai. Will had zijn Lonely Planet wel gelezen en wist het uitgaansgebied te vinden. Voor in die straat zitten een aantal barretjes. Zag er allemaal gezellig uit. Maar besluitloos als we zijn lopen we wat verder de straat in. Op een gegeven moment zien we een soort van hal met allemaal barretjes en een Thai-Box ring in het midden. Geen entree hier dus we besluiten om even wat te gaan kijken. Is tenslotte ook een vorm van Thaise cultuur. Toen we naar binnen liepen had ik al het idee dat we erg populair waren maar toen we eenmaal waren gaan zitten en wat te drinken hadden besteld wist ik het zeker. Binnen no-time een Thaise schone naast me op mijn bankje. Will draait een keer met zijn ogen en loopt weg om een sigaret te gaan roken (ook in Thailand mag je in kroegen niet roken) Zit ik daar mooi te kijken met deze nogal aanhankelijke dame. Natuurlijk heb ik daar normaal niet zo’n moeite mee maar het enige Engels was ze kon was vragen hoe ik heette, waar ik vandaag kom en of ze wat mocht drinken van mij. En dat terwijl ze steeds dichterbij kwam. En Will die zich op een afstandje de ballen uit zijn broek aan het lachen is. Maar voor deze taalbarrière hebben ze daar een oplossing gevonden. Spelletjes. Dus Nat (what’s in a name) stelde voor om een spelletje Jenga te spelen waarbij ze het vooral niet naliet om me zoveel mogelijk aan te raken. Haar maar even op een subtiele wijze zoals alleen ik dat kan te kennen gegeven dat ik daar echt niet op zit te wachten. Will was inmiddels gelukkig weer terug en kreeg nu ook aandacht van Thaise. Dat beviel hem ook niet zo. Tenminste niet waar ik bij was en we hebben dan ook snel ons drinken opgedronken en gemaakt dat we weg kwamen daar. Onderweg naar buiten probeerden ze ons af en toe letterlijk een kroeg in te trekken.
Maar weer terug gelopen naar het begin van de straat waar het iets meer normaal uitgaan is. Daar nog even wat gedronken. Komt zo’n verkoper voorbij met nootjes e.d. Will kiest het meest exotisch uitziende snackje uit en we nemen allebei een hap en trokken hetzelfde gezicht. Gadverdamme, bleek het gedroogde vis of iets dergelijks te zijn. In een teug mijn glas leeggedronken en besloten dat het tijd was om naar bed te gaan. Morgen tenslotte weer vroeg dag.

Vrijdag 29 januari
Vanmorgen om 8 uur naar het vliegveld gegaan. Daar de incheck procedure. Vraag me af op die metaaldetectors hier überhaupt aanstaan. Horloge, riem, portemonnee, allemaal geen reden voor piepjes. Daarna naar Bangkok gevlogen. Taxi richting treinstation genomen. Was hier rond de middag. En mijn trein naar het zuiden vertrekt om half 8.
Besloten om nog maar een beetje site seeing te doen en richting Chinatown gelopen. Eerst nog bij een Tempel gestopt met een vijf en halve meter hoge gouden Buddha. De meeste zijn hier normaal gesproken goud geschilderd. Dit was echt. Daarna nog wat verder gelopen China-town in en hier echt in de hele smalle steegjes gelopen. Ongelofelijk wat daar in past en hoe mensen zich daar doorheen werken. Ook zelden zoveel kneut gezien. Maar mensen kunnen er schijnbaar toch een boterham mee verdienen. Hier een paar uurtjes rondgelopen. Daarna maar beetje op het station rondgehangen totdat de trein ging.
De trein is ook wel een apart verhaal. Hier heb je nog echt klasses en deze verschillen enorm. Derde klasse is echt goedkoop. Tweede klasse is al beter omdat je hier een bed krijgt en sommige treinstellen zelfs airco hebben en eerste klasse is een eigen kamertje. Ik reis vannacht 2e klasse. (met airco) Na vertrek (op de minuut, verrassend hier) nog een paar andere stops gemaakt in Bangkok. Eenmaal uit Bangkok werden al gauw genoeg de bedden uitgeklapt en konden we gaan liggen slapen. Het is niet heel groot maar toch stukken beter dan hangen in een stoel. Vannacht om kwart voor 4 zouden we op onze bestemming zijn. Dit is niet het eindpunt, dus goed opletten dat ik niet de stop voorbij slaap. Om kwart over 4 stopt de trein eindelijk. Dus een aantal mensen staan met de tassen in hand klaar om de trein uit te gaan. Maar we zijn er nog niet. Waarschijnlijk over een half uurtje vertelt de treinmedewerker. We hebben dus schijnbaar een uur vertraging opgelopen ergens vannacht. Dat word je niet eens verteld hier. Zelfs niet in het Thai. Maar goed om een uur of 5 dan toch aangekomen op de plaats van bestemming. Er stappen denk ik 50 man uit. Allemaal toeristen. We krijgen te horen dat we tot een uur of 6 moeten wachten op de bus die ons naar de ferry brengt. Slaapdronken zoekt iedereen weer een plekje om nog beetje bij te slapen. Rond een uur of 6 komt er inderdaad zo’n soort van legertruck voorrijden en worden we met zijn allen geladen. Even een half uurtje met de truck naar de Ferry. Allemaal aan boord. Zoek een plekje ergens op het dek. De overtocht duurt 3 uur. Gelukkig in de truck een paar Brabantse meiden leren kennen en hier de overtocht wat mee zitten ouwehoeren. Op het eiland staat de taxi naar het hotel al te wachten. Het is een schitterend tropisch eiland. Helaas bewolkt vandaag. Hoop dat dit beter gaat worden de komende dagen. In het hotel aangekomen blijkt dat ik pas om 1 uur mijn kamer in kan. Weer een paar uur vervelen. Het hotel staat letterlijk aan zee. Het is nu zelfs hoog tij. Het water loopt onder het terras van het hotel. Om 1 uur eindelijk mijn kamer met zeezicht. Zie de foto’s voor het uitzicht. Dit is echt ongelofelijk. Eerst dan ook maar een lekker dutje gedaan.
Na het dutje nog even wat rondgekeken rondom het hotel en daarna samen met de Brabantse meiden richting Sai ree beach. Het hoofdstrand van Koh Tao voor een avondje uit. Eerst maar eens wat gegeten en daarna over het strand gewandeld en hier en daar een drankje gedaan. Daarna weer een taxi (jeep) richting het dorpje waar wij verblijven genomen.

Zaterdag 30 januari
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen. Daarna van een ontbijtje aan het strand genoten. Na de middag mijn herhalingscursus voor het duiken. We waren vanmiddag met 2 man die hun duiken even opgefrist moesten hebben. Van te voren hadden we zelf al een theorie testje moeten doen. Dat was op zich geen probleem en hier gingen we dan ook snel doorheen. Daarna de boot op en naar een plek waar wat te zien is maar die meestal alleen gebruikt word voor duiklessen. Veel plekken met alleen zand op de bodem en niet erg diep. Dus ideaal voor leerlingen en mensen op herhaling. Eerst maar weer eens geleerd hoe het hele zaakje ook alweer in gezet moest worden. Hoe een buddy-check ook alweer werkte. Daarna het water in en hier even wat oefeningen gedaan als het kwijtraken van je ademapparaat, het afnemen van je duikbril en het helpen van een collega. Dit ging gelukkig bij ons allebei vrij soepel en we hadden dus nog wat tijd om wat rond te zwemmen en visjes te kijken.
De avond weer doorgebracht met de 2 Brabantse meiden en de eettentjes en barretjes in ons eigen dorpje geprobeerd.

Maandag 31 januari
Om half 8 inschepen om te gaan duiken. Na drie kwartier varen waren we aangekomen op de duikplek. Spulletjes aan en het water in. Deze plek is wel mooier en beter dan die van gisteren. Wat een schitterende vissen en koraal. En voor het eerst in 2 jaar weer eens 18 meter diep geweest. Daarna de boot weer op. De zee is best onrustig vandaag en weer aan boord komen viel niet mee. Op het moment dat ik met een hand aan de ladder vasthield om mijn flipper uit te doen komt er net een enorme golf die me weer terug de zee in slaat. Iedereen om me heen de grootste lol. Daarna naar de volgende duikplek. De kapitein had ervoor gekozen om in onze baai te gaan duiken omdat de zee daar wat kalmer is. Onderweg waren we zelfs bang dat we nog konden gaan wrakduiken. Naar het wrak van onze eigen boot wel te verstaan. De boten hier zijn oude vissersboten die een beetje verbouwd zijn voor de duikscholen. Helemaal van hout en in Thaise stijl. Wel iets anders als de hypermoderne schepen in Australië.
Na de middag weer met de Brabantse meiden afgesproken voor wat strandwerk. In verband met het niet echt gunstig zijn van het tij moesten we een einde lopen voor een stukje strand. Hier eerst ff lekker gelegen en wat gezwommen. Maar werd toch wel wat heet op een gegeven moment. Toevallig lagen we voor een Resort met zwembad. Dus wij maar lekker daar op het terras aan het zwembad gaan liggen.

Dinsdag 1 februari
Februari alweer… wat vliegt de tijd.
Vanmorgen wederom wezen duiken. Weer 2 andere duikspots rond het eiland hier. Ook hier weer vele soorten koraal en visjes.
Na de middag weer met Brabanders afgesproken en een beetje wezen kajakken naar de volgende baai. Mooi tochtje en het klaar gekregen om met een rode verbrande neus terug te komen. Daarna weer lekker naar het resort geweest waar we gisteren ook aan het zwembad gelegen hebben. Maar deze keer in ander zwembad.
’s Avonds eerst wezen eten bij een Thais BBQ restaurant aan het strand. Hier ligt het eten dus mooi op schappen enzo. Kies je je vlees of je vis uit. Dat bakken ze dan voor je, daarna schep je de andere dingen op je bord en dan moet je bij zo’n mannetje gaan betalen die kijkt wat er op je bord ligt. Was wederom erg lekker. Hoewel ik denk dat Rob Geus van de Smaakpolitie er niet blij van zou worden.
Na het eten zijn we naar een feest geweest in het Castle, een club die een paar keer per maand een feest geeft. Niet helemaal mijn muziek en ik snap ineens waarom mensen in Thailand regelmatig wakker worden en niks meer weten. Het barpersoneel lijkt de taak te hebben hier zorg voor te dragen. Wisky-cola is hier bijvoorbeeld whisky met een scheut cola.
Na dit feestje voor de laatste keer in een echt bed hier. Morgen gaat mijn terugreis beginnen met auto, vliegtuig, trein en boot.

Woensdag 2 februari
Vanmorgen nog even lekker uitgeslapen dit verslagje getypt en mijn backpack gepakt. Mijn terugreis gaat er als het goed is als volgt uitzien.
Vanmiddag ga ik met de auto naar de boot. Deze brengt mij naar het vaste land. Dan met de bus naar het treinstation. Vannacht ga ik dan met de trein naar Bangkok om daar morgen (donderdag) heel vroeg aan te komen. Dan staat er nog een dagje Bangkok op het programma. Beetje rondhangen enzo. Tegen de avond ga ik dan mijn weg maken naar het vliegveld waar ik rond middernacht wegvlieg richting Heathrow (London) Vrijdagmorgen ben ik dan heel vroeg in London. Hier stap ik over op een vliegtuig naar Schiphol waar ik rond een uur of 11 aan zou moeten komen. En dan nog een paar uurtjes met de auto en dan ben ik weer thuis…

Zaterdagavond organiseren de Maskotters een welkom thuis feest voor mij. Vanaf een uur of 9 in Pub. Mochten jullie me eerder willen zien zijn jullie vrijdagavond van harte welkom om even hoi te komen zeggen.

Dit was het weer voor deze reis. Iedereen weer enorm bedankt voor het volgen van mijn avonturen. En zeker bedankt voor de reacties op deze site. Altijd leuk om iets van thuis te horen.

Tot heel binnenkort,

Erik